NOT EVERYBODY WILL LOVE YOU in a way you UNDERSTAND
ความรักบางรูปแบบที่คุณไม่เข้าใจ
Not Everybody
Will Love You
in a way you
Understand
ไม่ใช่ทุกคนจะรักคุณในแบบที่คุณสามารถเข้าใจได้
So much of the tension that turns to friction and so much of the friction that creates the fault lines that erupt in our relationships has to do with the ways we perceive love, the ways we expect it, and how the love we think we deserve does or doesn’t match up to what we get and, oftentimes, give.
เรามักจะต่อสู้กับคำถามนี้: เราสมควรได้รับความรักที่เราได้รับหรือไม่? ความรักครั้งนี้คู่ควรกับความพยายามของเราไหม? และวิธีที่เราเข้าใจความรักและคาดหวังความรัก ซึ่งทั้งหมดนี้สร้างแรงกดดันมาให้เรา ความกดดันกลายเป็นความขัดแย้ง และความขัดแย้งนับไม่ถ้วนทำให้เราขัดแย้งกันตลอดเวลา
For a lot of people, it’s not about whether or not they’re in love with someone; it’s the nuances that come along with being in love. It’s how they’re in love with them. It’s the ounce of uncertainty we’re told we shouldn’t have. The notion that they’re so young. That someone without such-and-such an issue could come along and be better than what they have now. That there is better out there. The ex who’s more convenient, the distance, the fear of commitment. The timing, the distractions, the impulse to try something else.
สำหรับหลายๆ คน สิ่งสำคัญไม่ใช่ว่าพวกเขาจะรักใครสักคนหรือไม่ นั่นเป็นเพียงสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ในความสัมพันธ์ แต่สำคัญว่าพวกเขารักคนนั้นมากแค่ไหน พวกเขามักจะบอกอยู่เสมอว่ามีความเป็นไปได้อีกมากมาย พวกเขายังเด็กอยู่ บางทีอาจมีคนที่สมบูรณ์แบบกว่าเข้ามา ดีกว่าที่พวกเขามีตอนนี้ อาจมีบุคคลที่เหมาะสมกว่าในโลกนี้ แฟนเก่าอาจดูดีกว่า . ;ระยะทางทำให้เกิดความแปลกแยก ตอนนี้ อาจไม่ใช่เวลาที่เหมาะสม
And every last one of us can admit to knowing what it’s like to be circling through these notions, trapped between loving someone and wanting to choose otherwise.
เราต้องยอมรับว่าเราทุกคนลังเลไปมาระหว่างการรักใครสักคนและต้องการตัดสินใจเลือกอื่น
The problem is that we seldom realize that the heart is not a one-time-expended thing. You can’t put someone in it and expect that to heal the scarred contours. You have to realize that often, the struggle is that we leave, even though we love them, and we fight, even though we love them, and we do wrong by them, even though we love them, and it’s not because we don’t love them enough, but that all of these things can coexist within us, and the presence of one love doesn’t make another go away. But it doesn’t heal the hurt at its root, either. It can just mask it for a little bit.
คุณต้องตระหนักว่าการต่อสู้ภายในของเรามักจะเกิดจากการที่เราทิ้งเขาไปทั้งที่เรารักเขา เรายังคงต่อสู้กับเขาแม้ว่าเราจะรักเขา พูด สิ่งนี้ไม่ได้เกิดจากการขาดความรัก สิ่งเหล่านี้สามารถดำรงอยู่ได้พร้อมๆ กัน
We can expect that our hearts are able to hold more than one thing, more than one person, more than one feeling — but we cannot expect that they’ll all coexist perfectly. Love grows, and it grows you from the inside out. It expands you, but the expansion doesn’t eliminate whatever else was there beforehand.
ความรักไม่สามารถรักษาความเจ็บปวดโดยพื้นฐานได้ แต่สามารถปกปิดความเจ็บปวดได้เพียงชั่วคราวเท่านั้น
เราคาดหวังให้ใจเรายึดถือมากกว่าหนึ่งสิ่ง มากกว่าหนึ่งคน มากกว่าหนึ่งความรู้สึก แต่เราไม่สามารถคาดหวังให้ทุกสิ่งอยู่ร่วมกันอย่างสมบูรณ์แบบได้ เพราะความรัก หัวใจของคุณจึงเริ่มเปิดออกสู่โลกกว้าง ความรักทำให้คุณเติบโต แต่การเติบโตนี้ไม่ได้ลบล้างทุกสิ่งที่มีอยู่ก่อนหน้านี้
So it doesn’t always look the way we think it should. There are hidden spaces and depths within us, and love sometimes comes out differently when it creates the echo of going through those parts of us as well.
ดังนั้นสิ่งต่าง ๆ จึงไม่เป็นไปตามที่เราจินตนาการเสมอไป มีพื้นที่ที่ซ่อนอยู่ในตัวเรา และเมื่อความรักสะท้อนกับส่วนเหล่านี้ของเรา บางครั้งความรักก็มีรูปลักษณ์ที่แตกต่างออกไป
Some people love silently. Some love without ever realizing they’re in love — love doesn’t look loving at all. It’s masked by fear, forced into remission, and acted on in bouts of anger and disappointment. Sometimes it’s not being able to look at someone after they’re gone, sometimes it’s not being able to stop, and most times it’s not being able to tell them either way. It sometimes comes out punishing like the parents who try to force us into compliance, not realizing that you cannot shame people into changing. That their expression of anger is a mechanism of their ego, not of their love. We are not inherently whole once we’ve found another person to fit into us. Nobody can do that for us. We have to fill those spaces ourselves.
ความรักของบางคนก็เงียบงัน บางคนรักชัดเจนแต่ไม่ตระหนัก — ความรักบางอย่างดูไม่เหมือนความรักเลย บางครั้งก็ถูกความกลัวบดบัง บางครั้งก็ถูกบังคับให้ให้อภัย และบางครั้งก็แสดงออกมาด้วยความโกรธและความผิดหวัง หลังจากที่ใครบางคนจากไป บางครั้งคุณก็ไม่อยากมองเขาอีก และบางครั้งคุณก็อดไม่ได้ที่จะคิดถึงเขา แต่ไม่ว่าอย่างไร ส่วนใหญ่คุณก็ไม่สามารถบอกเขาได้ บางครั้งความรักอาจกลายเป็นการลงโทษได้ เช่นเดียวกับพ่อแม่ที่พยายามบังคับให้เราเชื่อฟัง โดยไม่รู้ว่าคุณไม่สามารถทำให้ใครๆ เปลี่ยนไปด้วยความอับอายได้ ที่จริงแล้ว การแสดงความโกรธเป็นกลไกในการแสดงตัวตน นั่นไม่ใช่ความรัก แม้ว่าเราจะเจอคนที่ใช่สำหรับเราแล้ว แต่เราก็ยังไม่สมบูรณ์โดยเนื้อแท้ เราต้องเติมเต็มช่องว่างในหัวใจของเราเอง ไม่มีใครสามารถทำสิ่งนี้เพื่อเราได้
So sometimes it goes misunderstood. But the comfort is in knowing that it’s not what we misunderstand about love as much as it is about how we let the misunderstanding open and expand us. You let the love, and all the twisted ways it’s morphed and sullied, push you into transforming yourself and your life out of necessity. You eventually realize it was love that created you, not the pain that is the byproduct of lost love. And it wasn’t the love someone didn’t give; it was the love you had to find in yourself.
ในที่สุดคุณจะรู้ว่ามันคือความรัก ไม่ใช่ความเจ็บปวดจากการสูญเสียความรัก ที่ทำให้คุณเป็นตัวตนของคุณ และนั่นไม่ใช่ความรักที่ใครบางคนไม่ได้ให้คุณ นั่นคือความรักที่คุณต้องค้นหาภายในตัวคุณเอง
The only matter is that we let love do what it’s supposed to: give us more of it, even — and probably especially — when it means we have to take it for ourselves. Sometimes we choose people to show us the hidden parts of ourselves. Sometimes we choose people who we know will hurt us. Sometimes it’s the only way we can be acquainted with our inner beings, and even though we don’t understand it, it’s often the most honest, beautiful way we love ourselves, too.
สิ่งเดียวที่สำคัญคือเราปล่อยวางและปล่อยให้ความรักทำในสิ่งที่ควรทำ: ให้ความรักแก่เรามากขึ้น นั่นหมายถึงเราต้องต่อสู้เพื่อความรักเพื่อตัวเราเอง บางครั้งเราเลือกคนที่ยอมให้เรามองเห็นด้านที่ซ่อนอยู่ในตัวเรา บางครั้งเราเลือกคนที่จะทำร้ายเรา บางทีเราอาจเข้าใจใจตัวเองได้ด้วยวิธีนี้เท่านั้น หากเราอยากรักตัวเอง มักจะเป็นวิธีที่ซื่อสัตย์และมีประสิทธิภาพที่สุด
จาก 101 บทความเปลี่ยนชีวิตที่จะเปลี่ยนวิธีคิดคุณ (101 Essays That Will Change The Way You Think) ผู้เขียน Brianna Wiest
ตัดแปะโดย เฉลิมชัย เอื้อวิริยะวิทย์